Wind, zon en een mooie selectie in de kuip. Vanavond
lijkt een topavond te worden. Een lekkere bries uit het west-zuidwesten vliegt
met 12 knopen over het dek. Waar René na een korte griep weer heerst. Het
griepje heeft hem vijf kilo lichter gemaakt waarop ik nogal ontactisch
enthousiast reageer. Kilo’s laten we graag op de steiger. In de kuip maakt
Steven zich op voor zijn derde wedstrijd als ‘official crewmember of Team
Fram’. En na een lange afwezigheid is Hennie ook weer aan boord. Ik heb er zin
in en een gezonde wedstrijdspanning prikkelt al mijn zintuigen. Let’s go!
‘Wij gaan weer wedstrijdzeilen’ zou er boven de
steigers in Jachthaven Naarden kunnen hangen, want de schoolvakanties zitten er
weer bijna op en de meeste boten hebben het zilte water weer verruild voor het
zoete Gooise water. Na Parijs en London ligt Team Windrose weer in het
kosmopolitische Naarden en doet de Aquaholic ook weer mee. Dertig schepen
zouden zich deze vanavond in de strijd gooien op het water.
Wij zijn er ook klaar voor. Alle zeilen zijn
gerepareerd en kunnen weer worden ingezet. We maken ons op voor de halvewindse
start. Deze gaat niet bijzonder slecht, maar ook niet bijzonder goed. Gewoon prima.
Vuile wind
Na de eerste ton kan de spi erop. Het is druk en we
hebben veel vuile wind. Ik zit met de Atlantis vlak achter mij en de Aquaholic
vlak voor mij. Als we over de Xander’s Aquaholic proberen te loeven heeft hij
het snel door. Uiteindelijk maak ik een verkeerde tactische beslissing waardoor
we weliswaar van de Atlantis af zijn, maar in de luwte van de Stantepede komen.
We verliezen snelheid en komen niet van hem af. Uiteindelijk kunnen we iets doorloeven
en gijpen en varen we naar de D-ton.
Het loopt goed aan boord. Niet bijzonder smooth, maar
zeker ook niet slecht. Gewoon prima. Als we de spi zetten zit er een flinke
zandloper in. René ziet het en iedereen weet wat ie moet doen. Hoe harder het
waait, hoe moeilijker het kan zijn om de zandloper eruit te krijgen, maar het
lukt ons door goed teamwork.
Wier
Bij de benedenboei willen we eerst oploeven om een
stukje over stuurboord verder te varen, maar na nog geen anderhalve
scheepslengte zitten we in het wier. Dik in het wier! Ik dacht dat ze gemaaid
hadden, maar dat onkruid groeit te hard. We gaan er dwars door heen en ik
vermoed dat dit wel eens het einde van de wedstrijd zou kunnen betekenen.
Gelukkig heeft vrijwel iedereen dit probleem en lopen we allemaal iets
langzamer. Prima.
John de Mol
Nu iedereen weet dat we na deze boei meteen overstag
moeten ontstaat er een stukje zeilspektakel waar John de Mol nog wel een
avondvullend programma van zou kunnen maken. De spinnakers en genakers worden
op enkele scheepslengtes voor de boei binnengehaald, waarna er soms drie dik
gerond wordt om vervolgens drie dik direct overstag te gaan om het wier te
ontwijken. Maar daar eindigt het spektakel niet. Want daarna lig je over
bakboord aan de wind (meer voorrang ga je niet krijgen) en komt de rest van het
veld nog met de spi of gen over stuurboord naar diezelfde benedenboei.
Heerlijk! En als de Nessy het ook nog voorelkaar krijgt om zijn boot af te
meren aan deze ton door vermoedelijk een buiten hangende spischoot als landvast
cq. ankerketting te gebruiken, zou dit plaatje prima passen bij de definitie
‘chaos’.
Wij komen er zonder kleerscheuren van af en na een
stuk of drie rondje gaan we naar de finish. De Spoom haalt ons op het laatste
rak in, wat we erg jammer vinden want voor de Spoom eindigen is een prestatie
op zich. We hebben prima gevaren en een meer dan prima avond gehad. Op de
terugweg geven we de Atlantis een sleep in ruil voor bier. Prima.
Typisch WAC; Mooie avondluchten |
Uitslag
Als we de uitslag horen blijken we 9e
geworden van de 18* schepen. Juist! Top 10 en linker rijtje. Een prima
resultaat dus. Helaas is het weer te gezellig en zijn de verhalen en tips te
leuk om vroeg naar huis te gaan. Trending topic lijkt de J80. De mannen van de
Lyra vinden het een gave boot. Ik ben er ook heel erg van gecharmeerd, net als
Frank van Hobbelen. Tja, als het toerzeilen met het gezin niks wordt… Wie weet!
Als de klok twaalf keer heeft geslagen wordt het toch
echt tijd om naar huis te gaan. Ik sla een laatste biertje af, met het gevolg
dat ik nog een kwartier zit te lullen zonder bier. Het was weer een prima
avond, die eigenlijk op alle fronten top was.
Crew: Rene, Steven, Hennie, Floris
Wind: WZW krimpend naar ZW 12kn
Baan: 12 (ZW Lang)
Finish: 9e van de 18*