dinsdag 28 juli 2009
dinsdag 14 juli 2009
Jeugdopleiding Team Fram
Afgelopen woensdag was ik er niet bij. De reden daarvoor kom ik zo op terug. Kort samengevat: 13e plek en dus 13 punten, maar tevens laatste, dus slecht resultaat. Uit het verhaal van Ben begreep ik dat we te professioneel aan het worden zijn. We vragen de crew, die deze week bestond uit Wout en een neef van Ben, om de telltales in de gaten te houden, om het grootzeil te vieren vlak voor het ronden van een bovenwindse boei, om continu te trimmen, om de fok te loevert te zetten. Maar de aanwijzingen werden niet begrepen. Een direct gevolg van onze alsmaar groeiende zeilkennis en –ervaring. Stiekem verlangen we meer van onze crew.
Gelukkig is er ook goed nieuws. In de jeugdopleiding van Team Fram is een nieuw talentje geboren. Hoewel ze nu lichter is dan een natte fokkeschoot, weet ik zeker dat zij samen met Berend (dat andere groeibriljantje) ooit deel uit zal maken van Team Fram 1. Dit was dus ook de reden van mijn afwezigheid. Emilie, zo heet het (zeil) wonder, kon elk moment geboren worden, maar wachtte rustig af tot zondagmiddag (5-7-09).
Aankomende week wordt er deels om diezelfde reden niet gezeild. Ben is op Terschelling en ik houd een oogje in het zeil in de thuishaven. Gelukkig belooft het een matige drie te worden, dus missen we weinig.
Gelukkig is er ook goed nieuws. In de jeugdopleiding van Team Fram is een nieuw talentje geboren. Hoewel ze nu lichter is dan een natte fokkeschoot, weet ik zeker dat zij samen met Berend (dat andere groeibriljantje) ooit deel uit zal maken van Team Fram 1. Dit was dus ook de reden van mijn afwezigheid. Emilie, zo heet het (zeil) wonder, kon elk moment geboren worden, maar wachtte rustig af tot zondagmiddag (5-7-09).
Aankomende week wordt er deels om diezelfde reden niet gezeild. Ben is op Terschelling en ik houd een oogje in het zeil in de thuishaven. Gelukkig belooft het een matige drie te worden, dus missen we weinig.
donderdag 2 juli 2009
De Guus Hiddink van RZV Naarden
Voor het eerst in deze competitie zat Windguru er een beetje naast. De voorspelde ‘kleine 3’ bleek op het Gooimeer een kleine windkracht vier, met vlagen naar een hele dikke vier. Lekker windje dus. Ook het zonnetje scheen nog volop en het aantal deelnemers was in grote getale aangemonsterd. De perfecte ingrediënten voor een prachtige wedstrijd. En dan vergeet ik bijna te vertellen dat we deze keer een eigen Windguru aan boord hadden, genaamd Rob.
Rob is echte wedstrijdzeiler. Zijn zeilanekdotes reiken van het Gardameer tot de Engels wateren en verder. Zijn wedstrijdverleden maakte hem niet alleen een goede zeiler, maar ook een goede coach. Rob mag je rustig de Guus Hiddink van de Roei- en Zeilvereniging Naarden noemen. Waar hij aan boord stapt, stapt succes met hem mee. Vorige week nog wist ‘Charine’, onder zijn bezielende leiding, de eerste plek te bemachtigen. Je begrijpt dat wij zo blij waren als een stel Koreaanse voetbalfans.
Vanavond was Rob te gast op Fram. Een welkome gast, want Ben en ik wilde nou eindelijk eens de fijne kneepjes van het starten, trimmen en boeien ronden weten. Naast Rob was ook Ernest, een vriend en soort van oud-collega, te gast. Vol goede moed vingen we onze ‘zeilles’ aan. Na het hijsen van het grootzeil kwamen de eerste verbeterpunten aan het licht. Terwijl ik dacht dat het zeil stond, begon Rob het onderlijk te spannen. ‘Eh, ja dat is die gele lijn die wij nooit hebben aangeraakt’ dacht ik. Enigszins beschamend dat wij eigenlijk al weken met een matig getuigd grootzeil varen, zie ik hoe Rob ons grootzeil mooi krijgt.
Het grootzeil staat als een nieuw carbonzeil. Met nieuw lef mengen ons voor het eerst in het drukke veld bij de hoge boei van de startlijn. We tellen de laatste minuut hardop af en starten uitstekend. Al direct liggen wij aan de hoge kant en dat is gunstig. Tot Ben's vreugde liggen we voor het eerst vóór Team Windrose (hoewel dat niet lang zo zou blijven). De eerste boei ronden we onderlangs, waardoor de andere vijf boten die naast ons liggen ons ruimte moeten geven. Fram lijkt even in het gedrang te komen, maar Rob Hiddink buldert ‘RUIMTE’ en ruimte kregen wij.
Na een aantal rakken begin ik het echt door te krijgen, het varen op de telltales, het vieren van de grootschoot bij de bovenwindse boei, het afsteken van de loef. Het wedstrijdzeilen is nog leuker geworden, nog spannender en nog echter.
Waar we een maand geleden nog genoegen namen met een een-na-laatste plek, kan dat ons inmiddels niet meer bekoren. Benieuwd naar de uitslag door Rob’s stunt van vorige week, viel het toch een beetje tegen. Het uiteindelijke resultaat was netjes, maar niet spectaculair. We werden vijftiende van de 21 gefinishte schepen. Het enige wat ik kon bedenken was dat Hiddink met Chelsea ook niet de finale van de Champions League heeft gehaald ;-)
Crew: Ben, Rob, Ernest en Floris.
Wind: 4 N
Wedstrijdbaan: 01
Finish: 15e
Rob is echte wedstrijdzeiler. Zijn zeilanekdotes reiken van het Gardameer tot de Engels wateren en verder. Zijn wedstrijdverleden maakte hem niet alleen een goede zeiler, maar ook een goede coach. Rob mag je rustig de Guus Hiddink van de Roei- en Zeilvereniging Naarden noemen. Waar hij aan boord stapt, stapt succes met hem mee. Vorige week nog wist ‘Charine’, onder zijn bezielende leiding, de eerste plek te bemachtigen. Je begrijpt dat wij zo blij waren als een stel Koreaanse voetbalfans.
Vanavond was Rob te gast op Fram. Een welkome gast, want Ben en ik wilde nou eindelijk eens de fijne kneepjes van het starten, trimmen en boeien ronden weten. Naast Rob was ook Ernest, een vriend en soort van oud-collega, te gast. Vol goede moed vingen we onze ‘zeilles’ aan. Na het hijsen van het grootzeil kwamen de eerste verbeterpunten aan het licht. Terwijl ik dacht dat het zeil stond, begon Rob het onderlijk te spannen. ‘Eh, ja dat is die gele lijn die wij nooit hebben aangeraakt’ dacht ik. Enigszins beschamend dat wij eigenlijk al weken met een matig getuigd grootzeil varen, zie ik hoe Rob ons grootzeil mooi krijgt.
Het grootzeil staat als een nieuw carbonzeil. Met nieuw lef mengen ons voor het eerst in het drukke veld bij de hoge boei van de startlijn. We tellen de laatste minuut hardop af en starten uitstekend. Al direct liggen wij aan de hoge kant en dat is gunstig. Tot Ben's vreugde liggen we voor het eerst vóór Team Windrose (hoewel dat niet lang zo zou blijven). De eerste boei ronden we onderlangs, waardoor de andere vijf boten die naast ons liggen ons ruimte moeten geven. Fram lijkt even in het gedrang te komen, maar Rob Hiddink buldert ‘RUIMTE’ en ruimte kregen wij.
Na een aantal rakken begin ik het echt door te krijgen, het varen op de telltales, het vieren van de grootschoot bij de bovenwindse boei, het afsteken van de loef. Het wedstrijdzeilen is nog leuker geworden, nog spannender en nog echter.
Waar we een maand geleden nog genoegen namen met een een-na-laatste plek, kan dat ons inmiddels niet meer bekoren. Benieuwd naar de uitslag door Rob’s stunt van vorige week, viel het toch een beetje tegen. Het uiteindelijke resultaat was netjes, maar niet spectaculair. We werden vijftiende van de 21 gefinishte schepen. Het enige wat ik kon bedenken was dat Hiddink met Chelsea ook niet de finale van de Champions League heeft gehaald ;-)
Crew: Ben, Rob, Ernest en Floris.
Wind: 4 N
Wedstrijdbaan: 01
Finish: 15e
Abonneren op:
Posts (Atom)