donderdag 22 augustus 2013

Gezellig, leerzaam en…

Eigenlijk was het de beurt aan Ben om Fram mee uit racen te nemen. Maar doordat mijn werk mij volgende week woensdagavond nodig heeft hebben we gewisseld. Met het gevolg dat de training van afgelopen dinsdag naar volgende week dinsdag verschuift en de vergadering van de wedcie naar deze dinsdag kon. Ja het was een hele puzzel om de ‘klant’ te plezieren en het team zeilende te houden. En niet onbelangrijk de organisatie van de Hooikist Race in goede banen te leiden. Schrijft allen in!






Maar het omgooien der agenda’s was niet het ergste hoor, collega. Ach, ik noem je gewoon bij naam Natasja. Nee, het ergste is dat telkens wanneer ik aan boord stap, de wind weg is. Bang dat ik hem te slim af zal zijn. Bang dat Fram in de voorhoede ligt. Bang dat we een keer een goed resultaat neerzetten. En dus werd ik getrakteerd op de meest kansloze wind van dit seizoen.

Niet optimaal
De bekende sites en apps voorspellen eerst nog 6 knopen. Maar dan wordt het al snel 4, om uiteindelijk tot een historisch dieptepunt te dalen: 1 knoop. Weliswaar met windstoten van… 1 knoop. Dat is niet optimaal. Gelukkig stond er ook nog een windshift van 100 graden op het programma. #kansloos

Ik gooi de voorspellingen in de whatsapp groep en zeg dat we vanavond best met drie man af kunnen. René grijpt zijn kans en meldt zich direct af. Helaas moet onze derde man even later ook afmelden. Hij heeft een legitiem excuus. Dat betekent dat het dual handed team van de Eenzame Noord Race de kar moet trekken. Of liever gezegd, de schoot.

Lodewijk is er bijtijds en we besluiten gewoon te gaan. Bovendien vond ik het knagende gevoel van vorige week alles behalve plezierig. Toen zijn we niet gegaan omdat de crew afhaakte (allemaal legitiem) en de wind kansloos leek. Achteraf bleek er toch nog 6-7 kn wind te staan, waardoor ik thuis mijn schoen heb opgevreten. Gaan dus!

Start
Op het Gooimeer is het een mooie zomeravond. De slurpende V8 van een Bayliner brult over het bijna rimpelloze meer. De niet wedstrijdzeilende boten komen tuffend voorbij en wij maken ons klaar voor een wereldstart.

Want dat werd het. Richting de bovenboei met alleen de Spoom en de Kyan voor ons, komen wij op snelheid aan. Dat wil zeggen, 0,2 knoop. Met nog vijf minuten te gaan en 60 meter tot de startlijn is het lastig inschatten of we goed uitkomen, maar de tijd geeft raad en we zitten goed. Het startsein klinkt en we zitten aan de hoge kant. We gaan als eerste over de startlijn. Tenminste, als we de te vroeg gestarte boot aan lij niet meerekenen. Ik noem geen namen.

Trimmen uit het vuistje
Ik zit in de zeereling aan de lage kant en trim de genua uit het vuistje. Lodewijk stuurt de boot met de pink en we praten uitsluitend naar achteren om zodoende de luchtverplaatsing in ons voordeel te laten werken. Na een kwartier is de helft van de vloot nog niet over de startlijn. Het geeft aan hoe weinig wind er is.

Bakboord - Stuurboord
Dan komt de eerste shift. De genua staat opeens bak en we moeten wel tacken. Hierdoor liggen we op bakboord en moet de Kyan, die bij de start er al uitgedrukt werd door de Spoom, voor ons wijken. Maar wij zijn de lulligste niet. En sturen achter hem langs. Als ze voorbij zijn roept Lodewijk: “Vergeten jullie niet iets?” Vertwijfeld kijken ze ons aan. “Wij zeggen dan altijd ‘dankjewel’”. Een glimlach met een schamel dankjewel klinkt uit de zeereling van de Kyan.

De briljante start wordt na driekwartier dobberen gecompenseerd door onze niet geringe waterverplaatsing. De vloot ligt gelijk en sommigen hebben ons ingehaald. Als we na een dik uur niet verder zijn dan halverwege het eerste rak, klinken de eerste vrijwillige DNF’jes van de concurrenten. Inboards en outboards komen tot leven en morren demonstratief terug naar de haven.

“Wat doen wij?” vragen we elkaar. We rekenen uit dat we met deze snelheid zelfs niet voor tien uur bij de drastisch ingekorte finish zijn. En als we het wel halen, zullen we laatste zijn. Met de 24 uurs zeilrace voor de deur hebben we betere dingen te doen. We starten de motor en tuffen onder het toeziend oog van de rode zon terug.


24-uurs zeilrace
In de box checken we de laatste dingen voor de 24-uurs. Hoeveel diesel zit er in de tank? Genoeg, maar niet teveel. Is de verbanddoos compleet? Hoeveel koffie is er nog aan boord? En dan bekijken we de dingen die er uitkunnen: de stuurautomaat, extra lierhandels, oude lijnen, rugleuningen van de banken, schoonmaakspullen, kinderspeelgoed, lege bierflesjes. Als ik het zo opsom lijkt Fram een echt toerjacht, terwijl eigenlijk best ‘light travellen’.

We drinken nog een biertje en bespreken kort de verschillende startplaatsen voor de Delta Lloyd 24 uurs zeilrace. Deze race was gezellig, leerzaam en volkomen kansloos.

Crew: Lodewijk en Floris
Finish: DNF
Baan: 15
Wind: VAR 3-1 knoop

Volg ons ook op Facebook.
Tijdens de 24-uurs kun je Team Fram volgen via twitter @TeamFram
En wil je op de hoogte blijven van Nederlands zeilwedstrijden, zeilteams en clubregatta's? Volg dan Zeilers & Racers

Geen opmerkingen: