zaterdag 5 mei 2012

Daar zijn we weer!


Hehe, eindelijk was het zover. Team Fram was klaar voor haar eerste wedstrijd. Dankzij de klantvriendelijkheid en welwillendheid van onze ‘vrienden’ in Jachthaven Mijnden, werd het ons moeilijk gemaakt om de boot eerder zeilklaar te krijgen. Ik schrijf vrienden, maar u las ook de aanhalingstekens die natuurlijk de sarcastische ondertoon verraden. Het zijn namelijk helemaal geen vrienden. Sterker nog, ik mag deze haven zo ‘graag’ dat we besloten hebben niet meer terug te keren voor de winterstalling.


Even inkomen
Terug naar de wedstrijd. Vrijwel de complete harde kern (vijf man!) was uitgenodigd voor deze ‘we-moeten-nog-even-inkomen-wedstrijd’. Helaas belde Paul vanaf de vluchtstrook dat hij zonder benzine stond en het niet meer ging redden. Gelukkig waren we overbezet en konden we één afmelding prima opvangen.


Kampioen
Voor de gelegenheid had ik mijn Team Fram shirt geruild voor dat andere team waar ik heilig in geloof; Ajax. Tot grote walging van de heer Piels. Natuurlijk was dit ook een stukje psychologische oorlogsvoering, de enige echte voetbalclub, de club die er echt toe doet, zou immers die avond landskampioen worden. En helaas Bert, die club komt niet uit Rotjeknor.


Go Pro
Terwijl ik de boot fier en koen voorbereidde voor de eerste wedstrijd, kwamen Hennie en René aan boord. De nieuwe waterdichte camera’s (Go Pro) die alle actie moeten vastleggen werden ‘gemount’ en met een ronkende diesel verlieten wij de haven.


Even Apeldoorn bellen
Dat er bij de WoensdagAvond Competitie van de R&ZV op het scherpst van de snede wordt gezeild, werd pijnlijk duidelijk toen de Folksboot vlak voor het startsignaal zijn neus in het vrijboord van Team Windrose boorde. Natuurlijk draaide onze camera’s maar deze zijn gericht op onze actie. Een verhaal in woord en schrift is wat slechts kan worden overgeleverd aan de volgende generaties. De harde aanvaring had een flinke pizzapunt uit de romp van Team Windrose geslagen. Zelfs wij waren even van ons à propos, laat staan Bert en zijn bemanning. Later zou blijken dat Team Windrose gratis en voor niets een nieuw ankergat aan stuurboord heeft. Het is ook een prachtige plek voor een patrijspoort in je romp. Of een torpedoluik. Kortom, een zee aan mogelijkheden.


Een slechte start is ook het halve werk
Onze start was matig. We kwamen te vroeg op de startlijn af waardoor we moesten afremmen. Hoewel we als een van de eerste over de startlijn gingen, liepen we zo langzaam dat het halve veld ons al voor de eerste boei passeerde. Na de eerste boei zochten wij de vrije wind op en maakten een extra slag. Dit bleek een goede beslissing en al gauw begon de inhaalrace.


Hallo spinaker
Na het ronden van de bovenwindse boei kwam de spi uit de doeken.
Pas toen deze eenmaal stond, merkten we dat de wind niet ruim, maar half inviel. ‘Allememaggies! Adriaantje wat doen we nou?’ zou Bassie zeggen. We moeten flink reachen en de wind geeft af en toe een flinke stoot. Fram begint te hellen, maar we houden ons hoofd koel en Ben stuurt de boot zonder aarzeling naar de benedenwindse boei.


Knopen
Zowel de spi als de gen stonden mooi dus besloten we met drie zeilen door te varen. Het log was nog niet gekalibreerd en sloeg enthousiast 7,5 knopen aan. De GPS was iets genuanceerder en vertelde dat de SOG een dikke zes knopen was. Als een sluipschutter kropen we naar de kop van het veld. Langzaam, maar dodelijk!


Een eigenwijs bootje
Na een moeizaam aandewinds rak maakten we ons op voor het tweede spi rak. Dit keer rolde we de fok wel in.
Helaas was er een bootje van de snelle klasse die het leuk vond om ons de loef af te steken. Hoewel we een dikke knoop harder voeren, kwamen we niet onder zijn spi door. En eroverheen lukte niet omdat de beste man steeds meeloefte. Ik probeerde hem nog duidelijk te maken dat we in andere klassen zeilen en dit alleen maar in ons beider nadeel werkt, maar het was aan dovemans oren gericht. Zijn loef acties hebben hem meer vertraging gekost dan ons even over de hoge kant laten passeren. Pas toen we gezamenlijk inliepen op de Morning Cloud, ontsnapten we aan zijn aandacht en passeerden we hem (en de Morning Cloud) met een dikke hekgolf. Zijn eigenwijze geklooi heeft ons kostbare minuten gekost. Maar de boodschap is duidelijk: Nobody fucks with Team Fram!




Aftuigen
Terwijl we naar de box voeren lieten René en Hennie zien dat ze het grootzeil prachtig zig-zag, ook wel dakpansgewijs, kunnen opbergen. Zo netjes had nog nooit iemand het opgevouwen. Louter glooiende lijnen, geen harde vouwen. Vanaf nu mogen zij altijd het grootzeil strijken en opbergen. Ook de genua ging volgens het boekje in de zak. Nu alleen nog de spi ;-)


Aftersail
De eerste wedstrijd was inkomen, hoewel we geen risico’s hebben genomen, hebben we toch een prima wedstrijd gevaren. Het was leuk om te zien dat de hele crew de draad weer oppakte alsof de vorige wedstrijd slechts een week geleden was. Het belooft veel voor de rest van het seizoen. #zinin



Crew: Hennie, Rene, Floris & Ben
Wind: 8-17 knopen (NNO)
Baan: 5
Finish: 7e (van de 13)

2 opmerkingen:

ben zei

Zo Floris, je hebt de start van het nieuwe zeilseizoen weer prachtig samengevat. Het Fram-team draaide inderdaad als vanouds, dat belooft veel goeds voor de komende wedstrijden.

René Agterberg zei

Leuk filmpje! Kan niet wachten op zwaar weer waarbij e.e.a. nog spectaculairder zal zijn! Leuk!