Nog lang niet jarig

Het is 30 april. De dag waarop Juliana jarig was en Beatrix het vierde. Totdat Willy het heft in eigen hand nam en het drie dagen verschoof. Jammer, want op 30 april ben ik jarig. En tot vorig jaar had ik altijd vrij op mijn verjaardag en was er altijd feest. Of ik nu zelf de slingers ophang of niet.

Dit jaar was het dus voor het eerst in mijn leven dat ik moest werken op mijn verjaardag. Maar het was ook voor het eerst dat ik een zeilwedstrijd had op mijn verjaardag. 'Elk nadeel heb ze voordeel'. De derde woensdagavond competitie wedstrijd stond op het programma, met in de hoofdrol Lodewijk, Rene, Rob en ik.

Rob is onze jongste telg. Hij is nog altijd ouder dan ik ben, maar hij zeilt pas sinds vorig jaar met ons. Wat zeg ik? Hij zeilt überhaupt pas sinds vorig jaar. Daarvoor had hij wat ervaring op een sloep. Hij kan dus prima Rosé drinken met 2 beaufort onder een stralend zonnetje. Maar sinds vorig kan hij ook prima spinnakeren in de regen met 17 knopen. En net als ik bij de eerste WAC, moest Rob ook weer even inkomen. Een shuffle in de rolverdeling (ik roer, Lodewijk en Rob pit en Rene voordek), helpt dan niet. Helaas werd dat pijnlijk duidelijk bij de start.

Start

We gaan de laatste keer overstag met nog 40 seconden voor het startsignaal. ‘Ree’ roep ik en draai Fram door de matige wind. Fram draait langzaam naar stuurboord en enthousiast haalt Rob de genua aan op de stuurboord lier. Het idee was goed, alleen de timing iets te enthousiast. De neus is nog niet door de wind en de genua trekt bak. Fram remt af en we draaien weer terug naar de bakboord kant. Het kwaad is geschied voordat ik iets kan doen. Geen snelheid… roerloos… kansloos…

Voordat we weer vaart hebben en overstag kunnen zijn we een dikke minuut verder. Voordat we over de startlijn gaan zijn we 2.30 minuut verder. Langleve 3,5 ton waterverplaatsing. De rest van de race lopen we achter de feiten aan. De boothandling loopt niet gesmeerd en ik stuur niet scherp. Kortom, niet het verjaardagscadeau waarop ik had gehoopt. Want naast nieuwe 10mm dyneema genuaschoten met blauwe mantel, barberhaulers voor de spi en een genua 1 stond ook een goede derde race op mijn lijstje. Bovendien was ik na twee succesvolle races erop gebrand om deze reeks door te zetten.

Maar zelfs als alles verloren lijkt, strijden wij door. Kunnen we niet (meer) op handicap winnen, dan willen we je graag wél nog even inhalen voor de streep. Inderdaad! De eer redden. Maar als we de laatste keer overstag gaan om te finishen krijgen wij een gigantische header en de vier andere schepen over de andere boeg een flinke lift, waardoor we ook hen nog voor moeten dulden. Als dit een stripverhaal was zag je nu zo’n zwart donderwolkje met doodskopjes boven mij. Pech of mijn fout? Hoe dan ook, ik was nog lang niet jarig.

Champagne

Terug in de haven besluiten we alles maar snel te vergeten onder het motto ‘geen ups zonder downs’. Lodewijk heeft champagne meegenomen en we proosten op mijn nieuwe levensjaar. Je wordt maar één keer 37 nietwaar!

Helaas moet ik snel naar het clubhuis voor een spoedoverleg met de wedstrijdcommissie. Alle nieuwe handicaps zijn bekend en iedereen die er op achteruit is gegaan wil vooral heel hard zeggen dat zijn rating niet klopt. Ook een leuk verjaardagscadeau! Volwassen mannen gedragen zich plots even volwassen als mijn zeven jarig zoontje. Fascinerend om te zien. Maar laat het nogmaals duidelijk zijn: als commissie houden wij vast aan de rating zoals die wordt uitgegeven. We gaan niet voor de één wat water bij de wijn doen en voor de ander niet. Want voor je het weet voelt Pietje zich benadeeld of word je als commissie partijdig. We verwijzen u dus graag door naar de makers van de SW. Goedemiddag!

Trainen

Door dit ietwat tegenvallende resultaat besluit ik om niet in te schrijven voor de Eemdelta Race. Het is geen strafmaatregel maar het lijkt mij nuttiger om de tijd die we als crew hebben kunnen vrijmaken van familie en andere verplichtingen te investeren in overstag oefenen en 20 keer spi hijsen, strijken en vouwen. Iedereen vindt het een goed plan en we slaan de EDR een jaartje over. Helaas blijkt die dag het weer niet echt ideaal. De wind is met 17kn en vlagen 31 te hard om 'relaxt' het spinnakeren te oefenen. En de gietende regen helpt ook niet mee. De training wordt uitgesteld. En ook hier denken we: 'volgende keer beter'.

Crew: Lodewijk, Rene, Rob, Floris

Finish 16^e vd 17.