Gadgets
De zevende wedstrijd stond ook in het teken van nieuwe snufjes. Zo hebben we van één van onze vaste crewleden, Hennie Hoenselaar, een gloednieuwe Harken lierhandel cadeau gekregen. Nu vaart Fram weer recht en is het beeld symmetrisch.
Bedankt Hennie! In de tussentijd heb ik ook nog een oude spinakerboom van de Valk van moeders meegenomen, die we als jockey pole kunnen gebruiken bij het reachen met de spi. Tot slot heb ik nog een statiefje gefabriceerd, zodat we onze acties in Full HD terug kunnen zien (jammer genoeg staan de aanvaring en broach niet op beeld.De start
De start was op het scherpst van de snede. Wellicht iets te scherp want terwijl we bij de bovenwindse boei de startlijn naderden, bleken wij niet de enige met dat idee. Met zes schepen tegelijk om de ton sturen is leuk, maar verhoogt ook het risico op een aanvaring.
Een nadere kennismaking
Om het nog leuker te maken moesten we even gijpen voor de juiste koers. We zijn nog steeds bij de bovenwindse startboei. En nog steeds met zes schepen. Terwijl Ben de boot opstuurt, zwenkt de kont van de Frya verder uit dan gedacht. Een aanvaring is niet meer te voorkomen: “Hallo Frya, wij zijn Team Fram!”
Excuus
Natuurlijk is het even schrikken, maar stiekem ben ik blij dat het gebeurt. Vaak roep ik aan boord ‘vaar zijn spiegel eraf’, wat zoveel betekent als stuur op z’n kont en probeer ‘m net niet te raken. Vroeger in de Valkjes probeerde je nog even het startstuk van de buitenboordmotor van de andere Valk aan te raken. Als dat je lukte, dan was je goed bezig. Dit keer raakte we het hele schip. Eric van Tijn zou zeggen: “Ja eh sorry, maar we varen nou eenmaal harden en remmen liever niet.”
Straf
Om toch geen protest aan ons broek te krijgen - en er alles aan gedaan te hebben om een eventueel protest te kunnen weerleggen - trokken wij het boetekleed aan door terug te varen naar de startlijn en opnieuw te starten. We hadden even geen tijd om dit op te zoeken in het wedstrijdreglement, dus dan maar naar eigen inzicht handelen.
Elk voordeel heb z’n nadeel
We startten uiteindelijk als laatste. En het duurde even voor de spi stond. Uiteindelijk stond ons geheime wapen en begon de inhaalslag. Maar met harde wind gaat het voordeel van een spi in je nadeel werken. Iedereen vaart nu hard. We vinden weliswaar weer aansluiting met het veld, maar de kopgroep - waar we thuishoren op dit soort avonden - lag een klein rak voor ons.
Pushing the envelop
Ook in de volgende rakken bleven we veel fouten maken. Gelukkig maakten we allemaal fouten en al snel besloten we van deze race een leerzame oefenavond te maken. Op het halfwindse rak, draaide de wind af en toe naar ruime wind. Spinakeren was twijfelachtig. Slechts de genakers op de J’s gingen omhoog en een enkele race boot hees zijn spi. Na een kort beraad besloten wij ook ons gekleurde parachutezeil te hijsen en namen een risico.
Reach out ‘n touch
Vorige week hadden we het reachen geoefend met weinig wind. Deze week gingen we het nog een keer proberen met een dikke vier (en vlagen vijf). Met flinke rukken trok de spinaker aan de mast. We liepen direct hard en de J80 die achterop liep bleef opeens op dezelfde afstand. Maar toen gebeurde het toch; broach - oftewel ‘oud-Hollandsch uit je roer lopen’. En hard ook! De boot was niet te houden en trok ons nèt niet plat. We draaiden automatisch naar de wind en met een hysterisch klapperende spinaker kwamen we weer recht. Ik was wederom blij dat er iets fout ging. We zijn met Fram nog nooit plat gegaan en dat is een slecht teken. In deze spinakerpoging hebben we de grenzen weer iets opgezocht, maar nog lang niet bereikt. Het geeft vertrouwen in de boot en is een goede ervaring voor de crew.
After sail
Na de finish nog even nagepraat over de fouten. Maar er viel weinig te bespreken. Iedereen wist waar de fouten zaten en waar het beter kan. Nog even de eigenaar van Frya gebeld en onze welgemeende excuses aangeboden. Op het eerste gezicht leek hij ook geen averij te hebben. Een kleine meevaller.
Conclusie
De zevende woensdagavond wedstrijd was er één van vallen en opstaan. De belangrijkste oorzaak ligt bij onze ervaring met de spinaker. Of liever gezegd het gebrek eraan. Dit komt eerder boven water met een dikke vier dan tijdens een avondje met een vergevingsgezinde twee beaufort. De vijfde man die gisteren stond te headbangen tijdens Iron Maiden werd duidelijk gemist.
Afwezig
De komende twee weken heeft Team Fram zomerreces. Hennie loopt dan stage bij Team Windrose en zal daarna de Windrose saboteren zoals alleen zeeverkenners dat kunnen. De tiende wedstrijd zijn we weer van de partij. En zullen jullie tot het einde van het seizoen kunnen lezen over de avonturen van Rene, Hennie, Paul, Feike, Lodewijk, Ben en Floris.
Oh en natuurlijk tot slot het filmpje:
Crew: Rene, Paul, Ben & Floris
Wind: 9-19 knopen (WZW)
Baan: 12
Finish: 11e (van de 14)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten