Donker en stil

Ik had mijn voorbereidingen getroffen. In het kader van gewichtsbesparing had ik de vorige dag mijn resterende twee verstandkiezen laten trekken. Dit zou toch 0,01 knoop kunnen schelen. De moeite waard dus. Maar het vinden van de juiste crew, of domweg iemand die wilde meezeilen met Lodewijk en mij, leek een zwaardere bevalling dan bij de kaakchirurg.

Sander had teveel verplichtingen aan het thuisfront. Paul kon, maar meldde zich de volgende dag ziek. Nicolas wilde ook wel, maar moest op het laatste moment invallen en met zijn golden voice het journaal door de ether blaffen. Frank liet maar gewoon niks van zich horen en Marc had ouderavond. Dus bleven die Sensei en ik alleen over. Op zich niets mis mee, maar drie man is gewoon gezelliger. Gelukkig was de wind slechts 2 BFT dus dat kunnen wij, de overlevende van de storm van 6 juni 1998, prima handelen.

Wedstrijdbaan
Er stond gelukkig meer wind dan vorige week, maar waar blijft het startschip nou? Uiteindelijk zien we Team Windrose een bord omhoog houden. Baan 9: Zuid Kort. Maar het werd lang. Lang en pijnlijk.

Start
Bij de lage boei van de startlijn stond aanzienlijk meer wind dan bij de hoge boei. Met het gevaar voor verstoorde wind, startte we perfect aan de lage kant van het veld. Helaas werd de wind toch dermate verstoord waardoor we al snel achterop raakte. Bovendien was het eerste rak een ruimwinds rak, waardoor de lichtweerzeilen weer goede zaken deden. De Roxane, die naast ons startte, stoof weg met haar spinaker en zou door niemand meer worden ingehaald.

De Wedstrijd
Soms pakte we wind, maar het bleef een strijd tussen Fram en de matige wind. Het vierde rak was een kruisrak en de wind leek aangetrokken naar een kleine 3. Fram was in haar element en op een rak haalde we vier schepen in, maar ook dit was van korte duur. Op de ruime rakken verloren we het weer en uiteindelijk, met vallen der duisternis, viel ook de wind weg. Hoewel het weer een prachtige avond was, leek onze boot de moed al op gegeven te hebben. Slechts één schip van de 22 wisten we achter ons te houden. Maar ik wist dat deze een hogere handicap had en dat dit de eerste keer van het seizoen zou worden dat wij in zo’n groot veld de laatste plek zouden versieren.

Resultaat
Aan boord begonnen Lodewijk en ik te filosoferen waar het nou aan ligt dat Fram niet vooruit te branden is met weinig wind. Natuurlijk is de crew (incluis mijzelf) nog niet ervaren, maar dan nog verklaart het niet het grote verschil. Het is toch die optelsom van handicap+oude zeilen+geen genua 1+geen klapschroef+geen Mike Sanderson. De theorie blijft overeind: Windloos is kansloos.

Crew: Lodewijk & Floris
Wind: 2-1 (ZZO)
Baan: 9
Finish: 22e (van de 22e)

Lijstje voor de winter
Fokkeschoot vervangen door een lichter exemplaar. Spival, grootzeilval en genuaval vervangen door dunnere lijnen. En als we dan toch bezig zijn, laten we dan direct de overloop smeren, het blok van de grootschoot nakijken, de onderlijkspanner naar de kuip brengen, de curryklemmen van de overloop verbeteren, het log boven de kajuitingang monteren en het onderwaterschip in een gladdere, snellere antifouling zetten.