donderdag 24 april 2014

Sportief als we zijn


Gaatje in de spi
Na onze eerste wedstrijd moest er toch nog wat aan Fram gedaan worden: de mast moest nog goed getrimd worden, nieuwe val voor de genua, juiste snapshackles aan de vallen, genuaschoot repareren, spinnaker plakken - Kortom, tweede paasdag stond in het teken van tuning.

Wind
Pocket Grib, U-Grib, Windguru en Windfinder waren het allemaal eens over de windkracht circa 3-5 knopen. Alleen over de windrichting bestond nog geen consensus. Oost, Noord-Oost, Ruimend naar Zuid-Oost of toch steady. Ergens tussen uit de 45 en 135 graden zou de wind komen. Dat leek zeker.

Crew
’s Middags werden het weer en de baan besproken in de Team Fram Whatsapp groep. De crew bestond uit Rob, Lodewijk, Hennie en ik (Floris). Maar met de matige wind op het programma zouden we ook prima met drie man kunnen zeilen en kreeg onze Rob vrijaf, wat hem bijzonder goed uitkwam.

Start
We maken de gebruikelijke opwarm en timingsrondjes als plotseling de wind iets toeneemt. “Hé, dit is lekker!” De wind staat haaks op de vaste startlijn en we besluiten niet aan de hoge kant bij het startschip te starten maar juist bij de ‘pin end’. We komen helaas iets te hard aan, waardoor we moeten afremmen. Xander en crew zitten net onder ons en timen het iets beter waardoor zij onder ons door snellen en als eerste over de startlijn gaan. Wij kort daarna als tweede.

Helaas moet Fram weer een beetje opgang komen waardoor we als 7e om de eerste boei gaan. Vanaf hier is het kruisen en als we even niet opletten zitten we in een bakboord-stuurboord situatie met de Clara en Gooliath. We tacken mee en varen over bakboord verder. De Windrose kruist ons zog op een scheepslengte achterstand. Oppassen dus bij de volgende slag over stuurboord. Maar wederom gaan ze op een scheepslengte achter ons langs.

Links de Aquaholic, rechts de Brizo op het eerste rak.


Foutje! Bedankt
Team Aquaholic had wellicht iets teveel alcoholic bij het eten. Want als we de tweede boei ronden zien we hen rechtstreeks voor de derde boei gaan. Ze maken een navigatiefout en - sportief als wij zijn - helpen we ze even herinneren dat ze de 54 moeten ronden. Ze zijn weliswaar één van onze directe concurrenten, maar andersom zou ik het toch ook erg prettig vinden als iemand mij daar aan zou herinneren.

Na de 54 zetten we koers richting de D-boei om vervolgens verder te kruis naar de bovenwindse B-boei. Lodewijk stuurt strak en Hennie trimt de zeilen nauwkeurig terwijl ik me bezig houd met tactiek en weer eens heers op het voordek. Het lijkt richting de dijk harder te waaien en we maken een lange slag over bak. Sowieso een goed idee aangezien de wind vanavond tussen 18.00u en 21.00u zal gaan ruimen. De masttrim heeft het gewenste effect, want we varen lekker scherp aan de wind en zeilen even hoog als de X’en en J80s die ons langzaam voorbijkomen. Inmiddels liggen we vijfde met alleen nog de Brizo, Spoom, Geusje en Gooliath voor ons.

‘Op het kruisrak wordt de wedstrijd beslist', en dat blijkt maar weer eens als we bij de bovenwindse boei aankomen. We hebben een gat geslagen met de rest van het veld en zien hoe de Spoom de B-boei rond. Een net-niet planerende Bayliner passeert ons en trekt hoge golven waardoor de B-boei de Spoom raakt. Sportief als we zijn zeggen we er niets over (maar beschrijven het uitvoerig, waarvan akte). Dan begint het eerste ruimwindse rak, maar de wind is al iets gedraaid en komt iets voorlijker dan halve wind. We zetten toch de spi en al reachend halen we een kleine drie knopen.

Bij de C-boei kunnen we gijpen en hebben we een echt downwind rak. Het klinkt spectaculairder dan het is, want nog steeds komt Fram niet boven de drie knopen. Maar het gat met de rest van het veld wordt wel groter. En ja, we mogen ons onderdeel van de kopgroep noemen die wordt aangevoerd door het grote Waarschip (Brizo), gevolgd door de Dehler (Geusje) en het kleine Waarschip (Spoom) en wordt afgesloten op een vierde plek door die prachtige Friendship 28!

Het gat met de rest van het veld.

Wijze woorden
Het ongeloof van onze prestatie vertaalt zich in drie grijnzende mannen. Maar, zegt onze wijze stuurman ‘prijs de dag niet voor het avond is’. En dus gaan we niet speculeren over de uitslag. In plaats daarvan sturen en trimmen we secuur door. Op de Spoom begint stuurman Leo intussen een beetje te zweten. Ze hebben Fram nog nooit van zo dichtbij gezien en vragen zich opeens af welke rating wij hebben.

De Spoom van dichtbij.

In de tussentijd is het startschip meegevaren met de koploper en heeft besloten om de baan in te korten na het downwind rak. Een goed besluit en wat ons betreft op de goede plek. Met de spinnaker vol glijden wij geruisloos door de finishlijn.

We zijn blij en delen ons resultaat in de Whatsapp groep. We bergen de zeilen en schoten en concluderen dat we nog nooit zo snel gevaren hebben met zo weinig wind. Zou dit dan het voordeel van Fram’s gladde buikje zijn? Of is het de wens van de gedachte?

We hebben geen drank aan boord dus is het volgende rak naar het clubhuis. Hier krijgen we complimenten van onder meer de Aquaholic, Team Windrose en de Geusje over onze race. Ja, we zijn trots.

Ik loop even de kamer van de wedcie in om te kijken of Frans al een uitslag heeft. We hopen op een zesde positie na handicap en zijn benieuwd of we de Windrose ook na handicap zijn voorgebleven. Maar eerst moet nog iets opgehelderd worden. Het startschip heeft melding gemaakt van een valste start. De Dehler (Geusje) zou volgens hen te vroeg zijn gestart. Als voorzitter van de wedstrijdcommissie ga ik verhaal halen bij de heren van de Dehler die naar eigen zeggen op de startlijn lagen en ‘het ook zouden zeggen als ze te vroeg zouden zijn gestart’. Als ik nogmaals het startschip vraag of zij achter hun beslissing staan, durven ze het toch niet met 100% zekerheid te zeggen. We besluiten er verder geen punt van te maken, sportief als we zijn.

Uitslag
Dan komt het moment waar we natuurlijk allemaal op hebben gewacht. Linkerrijtje? Dat kan niet missen, maar hoe hoog? Sportief als we zijn pakken we een vierde plaats na handicap berekening.


Crew: Lodewijk, Hennie, Floris
Wind: 3-5 kn NO-O
Baan: 3 NO kort
Finish: 4 van de 14

dinsdag 22 april 2014

De kop is eraf!

‘Meneer Cornelissen? Uw boot is klaar.’ Het is dinsdagochtend kwart voor tien. Met één dag voor de eerste wedstrijd van het seizoen heeft Jachtservice Muiden de deadline gehaald en kunnen we ons opmaken voor een nieuw seizoen met Team Fram.


Als we dinsdagavond de boot omvaren heeft de wind de hele dag de golven van noord naar zuid gestuwd met vijf tot zes beaufort. Stampen dus. De volgende dag staat er helaas veel minder wind, 5 knopen is de voorspelling. Dobberen dus.

Crew
’s Middags belt Lodewijk met het nieuws dat hij een dubbele afspraak heeft en of ik iemand anders kan regelen. Zoniet, dan gaat hij mee. Maar gezien de windkracht (of windzwakte) lijkt me drie man crew genoeg en krijgt hij vrijaf. Ben is nog steeds aan het herstellen van een zware kneuzing en is nog niet wedstrijdfit, Rob heeft andere verplichtingen, dus René, Hennie en ik gaan de klus klaren.

Als we op de boot verzamelen is het weer ‘even inkomen’. Doordat we niet hebben kunnen zeilen, laatstaan trainen, zijn we wat onwennig. We vallen terug op onze ervaring en dat blijkt genoeg. Routine neemt de overhand en in een mum van tijd gaan de trossen los. De nieuwe mast en verbeteringen als een prefeeder voor de genua en een clamcleat voor de spi ophouder maken onze voordekker Rene enthousiast.

Eenmaal buiten maken we de gebruikelijke proefrondjes. Als Prins Willem vanuit zijn gouden koets zwaaien we naar al onze concurrenten die we een hele winter niet of nauwelijks hebben gezien. Opvallend zijn de nieuwe deelnemers en nieuwe boten. Een mooi 1/2ton Waarschip, de Winner 900, de tweede Vega, de nieuwe J80’s. Het belooft een mooi wedstrijdseizoen te worden.

Starten onder spi
De wind is krachtiger dan Windguru ons had verteld en met een 9 kn oost-zuid-oost wordt het een voordewindse start. Spinakeren dus. Met nog vijf minuten tot het startsignaal zijn we onze start aan het timen. Het gaat goed, we gaan over de startlijn bij wijze van generale repetitie en loeven op om weer terug te gaan naar het startgebied als plotseling het materiaal faalt.

Faal
Terwijl ik opstuur trekt Hennie de genuaschoot aan. De takeling in de schoot waar de softshackle doorheen gaat begeeft het en voordat we het weten trekt Hennie bijna de 22 meter lange schoot in zijn geheel door het oog. De genua klappert, de schoot is kapot en we hebben nog 90 seconden voor de start. Ik ga naar voren en Hennie neemt het roer over. Ik knoop de schoot met een paalsteek vast aan de genua. Maar een paalsteek in het midden van 22 meter lange schoot met een klapperend zeil is toch iets moeilijker dan ik dacht. Ik heb er de volle 90 seconden voor nodig. “Yes, we kunnen’, roep ik als het startsignaal heeft geklonken.

We liggen circa 50 meter van de startlijn en moeten afvallen naar de eerste ton, maar er gebeurt niks. Bootspeed 0. Opeens voel ik hoe de boot tolt op zijn kiel en de cijfers van de dieptemeter bevestigen mijn vermoeden. We zitten aan de grond.

Door de commotie op het voordek hebben we niet goed op het vaargebied gelet en dreigt onze eerste race in het water te vallen. ‘Allemaal aan de lage kant en zeilen aan’. Fram leunt naar rechts en glijdt langzaam los. We vallen af en hijsen de spi.

We starten nog geeneens als laatste, maar hebben wel het voordeel van vrije wind. We lopen direct in op het grote middenveld. Bij de eerste boei zitten we aan de binnenkant. De Aquaholic (formerly known as Gibsy) zit ons op de hielen maar past er niet meer tussen en heeft geen recht op ruimte. Hij wordt er ook uitgedrukt.

We draaien om de ton en zetten koers naar de bovenwindse ton. Inmiddels liggen we ergens op een zevende plaats. Helemaal niet verkeer na zo’n dramatische start. De baan is perfect gekozen en ligt precies in de wind. Met de matige 8 knopen besluiten we het spi rak af te kruisen in de hoop op een betere VMG. Het lijkt niet veel uit te maken, maar is sowieso een goede training voor gijpen met spi.


Smooth
De boathandling loopt smooth, er valt weinig aan te merken. We zitten direct weer in de wedstrijdmodus, daarbij moet ik wel vermelden dat het windje vergevingsgezind is. Eigenlijk ben ik de enige die fouten maakt. Doordat we met drie man varen zit ik niet dedicated te sturen. Tijdens het kruisrak vouwt Hennie de spi in en maakt Rene het voordek klaar waardoor ik alle zeilen bedien en 'even ruimte moet geven' op de groene spischoot. Hierdoor verlies ik wat concentratie en dus hoogte op het kruisrak waar we toch al moeite hebben. Want ook Fram moet wennen aan de nieuwe mast die blijkbaar nog te ver naar voren staat waardoor we circa 5 graden minder scherp varen dan we zouden moeten kunnen. Het lukt dan ook niet om de Windrose in te halen. We blijven op een gepaste afstand, drie rondjes lang. Op het laatste rak laten we de spi staan en varen we al reachend door de finishlijn.

Potverdikkie wat een fijne eerste race. In de haven zijn we kort in onze evaluatie. Met z’n drieën varen maakt het een stuk overzichtelijker, maar vooral de stuurman moet dan wel twee dingen (of drie) tegelijk kunnen. De boot heeft nog wel wat aandachtspuntjes. Verkeerde snapshackles op de rolreef, meer mastvalling, nieuwe genuaval, telltales in het grootzeil de to-do-list voor de volgende race wordt in rap tempo langer. Maar dat geeft niet. Het was tenslotte de eerste keer zeilen met Fram, toevallig in een wedstrijd.

After sail
In het clubhuis is het één grote gezelligheid. ‘Hoe is het met jou?’, ‘Veel geklust?’, ‘Mooie nieuwe boot!’ of in ons geval ‘Mooie nieuwe mast!’ Er wordt geproost en bijgepraat totdat Frans (onze nieuwste aanwinst in de wedstrijdcommissie) de uitslag bekend maakt. We gaan het niet spannender maken dan het is, we zijn op een 7e plaats geëindigd. En dat vinden we helemaal niet slecht voor een waardeloze start, short handed en met een niet optimaal getrimde mast. Nee, sterker nog, we zijn blij met dit resultaat. En daar drinken we op. Meerdere malen, waardoor ik samen met Sjoerd, Bert, Xander, Katja en Rob het licht uit doe. Hoewel het de volgende dag niet zo voelt, is de kop eraf!

Crew: René, Hennie, Floris
Wind: 5-9 kn ZO
Baan: 7 ZO kort
Finish: 7 van de 16