Linker rijtje

Tot nu toe leek de zomer zich te beperken

tot de woensdagavonden. Want woensdagavond was er eigenlijk altijd wel een zonnetje. Maar ook aan die schitterende zonsondergangen kwam een einde. Een grauwe lucht en een grijs Gooimeer kleurden het strijdtoneel van de wedstrijd van woensdag 18 juli.

Bardienst
Naast 17 andere schepen deed voor de verandering ook de wind eens mee. Op het menu staat 14 tot 23 knopen. Jammer voor Ben die niet meedeed. Hij was – nobel als hij is – ingesprongen bij de bardienst en gaf daar de wedstrijd voor op. In zijn plaats mochten we wederom de lady in red verwelkomen. Marlous zou weer het grootzeil en de piano doen, Rene het voordek, Paul de genua en ik stond aan het roer.

De start
De start was ongelukkig. Met nog anderhalve minuut op de klok wilden we overstag om op tijd bij de startlijn te zijn. Helaas zat de Geusje ons aan de ene kant in de weg en het aanstormende veld aan de andere kant.

Doping
Na de matige start maken we weer wat goed op het eerste spinakerrak. Het is weer die ouderwetse inhaalrace. Als een Olympisch zwemmer op doping ploegt de boeg door de golven. Hard en gewetenloos. Het log doet enthousiast mee en tikt even een kleine zeven knopen aan. We halen vijf boten in en gaan als achtste om de tweede boei. Door de harde wind hebben we weer eens ‘Jenny 2’ opstaan. Dit kleine voorzeil lijkt prima aan de wind, maar mist oppervlakte voor de wind. Als de wind nog verder oplaait, laten we de spi nog even in de tas en varen we met de fok te loevert.

Zwitsers uurwerk
Marlous trimt als vanouds tot het gaatje. Ik mag zeggen ‘als vanouds’ want ook al is dit haar tweede wedstrijd met Team Fram, ze draait mee als een tandwiel in een Zwitsers uurwerk. Paul heeft goed geslapen en zijn slechte grappen grollen over het dek. Vooral René lijkt daar de dupe van. En hij had het al zo zwaar op het voordek.

Rijkswaterstaat
Bij de benedenboei passen we goed op voor het wier. We klappen vrij snel na de B-boei zodat het groene monster geen kans krijgt. Dit nare probleem kostte ons vorige week ongeveer 1,1 knoop snelheid en daarmee ook de wedstrijd. Na de wedstrijd wilde de boot niet lopen op de motor. De waterplanten in de schroef deden het hele schip trillen en de motor sputteren. Even dacht ik toch echt een sleepkabel in de schroef te hebben, maar het was dat fijne uitheemse plantje. Rijkswaterstaat wil hier niks aan doen, maar gevaarlijk lijkt het nu wel te worden. Een sleepje was bijna nodig. Ik heb vorige week al gebeld met Rijkswaterstaat, maar veel gaan ze er niet aan doen. Dus vandaag allemaal even bellen met 0800 8002.

Tips van Juul
Maar goed, terug naar de wedstrijd. We zijn op de helft en pas op de laatste twee downwind rakken zetten we de spi. Het blauw-gele gevaar maakt nog een aantal meters goed, maar staat laat. En als we ‘m dan ook ‘voor de zekerheid’ vroeg naar binnen halen, halen we er niet het optimale uit. Na de wedstrijd krijg ik een tip van de Juul hoe we hier meer uit kunnen halen. Die ga ik natuurlijk niet met jullie delen. Maar nuttig is het zeker.

Finish
Voor de wedstrijd zei Paul dat hij in het linker rijtje wilde eindigen. Een prima streven dat we ook inlossen. We eindigen precies onderaan het linker rijtje, net achter Roxane.

After Sail
We ruimen de boot op. De zeilen zijn zeiknat en gaan mee naar huis. In de kuip vind ik nog een onderdeel van de startklok, die op mysterieuze wijze is verdwenen. Toch nog een kleine schade, maar niet zo groot als de spi tas die vorige week over boord ging. En lang niet zo groot als die total loss-verklaarde inboardmotor in de Albin Vega van mijn vader, die nu al een dikke week net onder Denemarken verwaaid ligt. De motor was nog geen tien jaar oud. Ik zal maar niet tegen hem zeggen dat die Vega gisteren achter ons is geëindigd. Sorry pap, Friendships zijn toch wel sneller. ;-)

Crew: Marlous, Paul, René en Floris
Wind: 14-23 knopen (ZW)
Baan: 11
Finish: 9e (vd 18)