woensdag 27 april 2011

De beste race van het seizoen (maar ook de eerste)

Na een winter vol dure investeringen was afgelopen woensdag hét moment van de waarheid. Nu zouden we zien of de nieuwe schroef, het nieuwe grootzeil en de aangepaste genua het gewenste resultaat leveren.

De crew van de avond zullen we vaker terugzien deze zomer. Hennie en René zullen om de week aan boord stappen en hun best doen om Fram als eerste over de streep te zeilen. René zal daarbij af en toe met toastjes brie en de Chardonnay rond gaan.

Ready, set, go

Maar terug naar de wedstrijd. Een half uur voor de start was Fram eindelijk zeilklaar. De mast was gezet, de verstaging op spanning en de giek gemonteerd. De teamshirts kwamen uit de tas en het krakend nieuwe grootzeil uit de huik. We namen nog even de taken door; Ben is stuurman, Rene grootzeil, Hennie voorzeilen en Floris voordek, tactiek en mental coaching (dat laatste was niet echt nodig, maar anders lijkt het alsof ik helemaal niks doe aan boord).

Het nieuwe grootzeil stond als een plank. Hagelwit en een prachtig vleugelprofiel zonder kreukjes of overdreven bollingen. De schroef stond mooi in vaanstand en we liepen al direct lekker. De start was helemaal niet verkeerd. We gingen vooraan in het middenveld over de startlijn. Maar doordat we aan de hoge kant zaten en hard liepen haalden we veel schepen in. Dat was een nieuwe ervaring. Met alleen de Job en de Windrose nog voor ons verscheen er op de crew van Team Fram een voorzichtige grijns.

Stuurboord wijkt voor bakboord
De Job leken we in te halen, maar het volgende moment liep die weer uit. De Windrose liep hard maar moest sowieso nog een slag maken om bij de bovenwindse boei uit te komen. De bijgesneden genua 1 bewees zijn dienst. We liepen hoog en konden de boei makkelijk in een keer halen. Alles ging perfect, maar wacht eens, wie komt daar over bakboord aan? Godverdegodver, het is de Charine en we liggen op ramkoers.

De zeilregels schrijven dat ‘zeil over bakboord’ voorrang heeft op ‘zeil over stuurboord’. We anticiperen te laat en moeten een snelle overstag doen. Met drie boten in ons kielzog betekent dit een verlies van drie, misschien wel vier plaatsen. Maar een aanvaring is ook zo wat.

We liggen in een keer zevende. En inmiddels haakt ook de snelle klasse aan waardoor het niet duidelijk meer is hoeveelste we nu liggen. Het is een domme fout, maar eentje waarvan we hebben geleerd. Beter opletten en eerder anticiperen.

In de laatste meters voor de bovenwindse boei maak ik de spinaker klaar. We ronden de boei netjes en hijsen vrijwel direct de spi. Daar gaan we, vol voor de wind. De spinaker is net zo trots als wij zijn en steekt zijn borst vooruit. We maken weer wat goed en passeren onder andere de Charine.

Finish

De laatste twee rakken (upwind en downwind) herhalen we het trucje. Voor het eerst finishen we met nog een groot gedeelte van de vloot achter ons. We gaan als vijfde over de finish. Ongeacht de gecorrigeerde tijd besluiten we dat dit een goede race was, ‘zelfs als we laatste worden’ roep ik nog enthousiast. Zo erg is het natuurlijk niet maar de nieuwe handicap zorgt er helaas wel voor dat we 8e worden van de 14 deelnemers in onze klasse.

Crew: Ben, Hennie, Rene, Floris
Wind: 8 knopen
Baan: 3
Finish: 8e (van de 14)

1 opmerking:

Hennie zei

Leuke wedstrijd met de nodige leermomenten. Leuk om te zien dat we nu risico's durven en vooral ook kunnen nemen.