De voorspellingen voor de tweede wedstrijd (10 juni) zagen er niet goed uit. Windkracht 1 a 2 en mogelijk regen. Het zou een van de meest trieste zeilwedstrijden worden van mijn prille carrière als wedstrijdzeiler.
De weervoorspellingen waren het eerste teken. Een signaal dat je beter thuis kunt blijven. Maar we gingen toch want, zoals wij dachten, weinig wind is uitdagend en vergt veel tactische kennis. Dit was het tweede teken om vooral niet te gaan, we hebben namelijk vrijwel geen tactische kennis. Maar we gingen toch. Voor de start ging het nog prima. Hoewel het log het niet deed (derde teken!), zagen we op de GPS dat we nog 2 knopen voeren. Met een prima start zette wij vol goede moed koers naar de morele overwinning. Onze doelstelling was wederom om niet als laatste eindigen.
Het startsignaal had nauwelijks geklonken of de wind viel weg en de regen viel met bakken uit de hemel. Extra triest voor onze derde man, René, die als sloepeigenaar nooit het slechte weer opzoekt en ook zonder wind makkelijk 6 knopen vaart. Al snel bleek zijn, van Ben geleende, golfjasje niet tegen deze moesson bestand. Hoe vertel je zo iemand dat zeilen leuk is?
En daar dobberden we dan met onze Genua 2 en zogenaamd gunstige handicap. Zelfs de spinakers om ons heen kropen ineen van ellende. De GPS gaf nu een snelheid van 0 knopen aan. En we waren nog niet op de helft.
Tijdens het zeilen voel ik me altijd bevoorrecht: Ik mag dan op deze boot in de prachtige Hollandse wateren met 'famous Dutch skies' zeilen. Ik denk dan altijd aan die mensen die armzalig naar 'Ranking jouw verbouwing' zitten te kijken. Maar dit keer was het andersom. Het was triest, armzalig. Het was om te janken.
De eerste schepen gooiden de handdoek in de ring en startten hun dieselmotoren om terug te varen naar de haven. Wij niet. Wij zouden volhouden. Team Fram geeft niet op. Hoewel de baan tijdens de wedstrijd werd ingekort, werd het alsnog een race tegen de klok om vóór tien uur te finishen. Met één schip achter ons en drie uitvallers wisten we op de valreep de finishlijn te passeren.
Het stilzitten aan lei ten spijt, dit keer werd Fram laatste. Een dieptepunt in de historie van Team Fram. We denken niet graag terug aan deze avond, maar we hebben er van geleerd: Team Fram zeilt niet met windkracht 2 of minder. Daar komen wij simpelweg onze kooi niet voor uit.
Crew: Ben, René en Floris.
Wind: 0-1 VAR
Wedstrijdbaan: 01
Finish: 12e
PS Eigenlijk zijn we twaalfde van de vijftien geworden!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten