donderdag 5 juli 2012

Een bitter zwoele zomeravond

De wedstrijd begon met een achterstand. De rolgenua die vorige week besloot niet meer te willen rollen is na een vier uur durende operatie kundig verwijderd door zeil- en tuigage chirurg Aat Kool. De gehandicapte rolreefinstallatie bestaat nu uit een profiel zonder trommel. Het voordeel; we kunnen gewoon de genua hijsen. Het nadeel; inrollen kan niet aangezien de trommel met een postzegel naar Frankrijk is gestuurd om daar door de knappe koppen van Profurl vakkundig nagekeken te worden. Ons vermoeden bleek waar; de rolreefinstallatie heeft een Franse slag.

Crew
Toen ik aan boord stapte bleek al direct de tweede achterstand. Sjors, de zelfgekroonde meestertrimmer had zich afgemeld. Gelukkig staat de harde kern paraat en kunnen we met Hennie en Ben de wedstrijd tot een goed einde brengen. Tenminste dat dachten we toen nog.

Rosé
Het weer was prachtig. Prachtig in de zin van ‘lekker met je sloepje over het Gooimeer tuffen zonder ook maar één druppel Rosé te hoeven morsen’. Want golven stonden er niet en dat is meestal het teken dat de wind ook niet aanwezig is. Nog een achterstand. Of laat ik positief blijven, een uitdaging.

Start
Met het laffe zuchtje uit Zuidoostelijke richting werd het een voordewindse start. Iets wat niet vaak voorkomt, maar wel een nieuwe dimensie geeft aan de startprocedure. De spinaker kunnen we nu wel gebruiken, maar omdat we de genua niet kunnen inrollen wordt het een hele uitdaging het beetje wind richting het spinakerdoek te trimmen. Maar nu loop ik op de zaken vooruit, eerst zouden we nog een andere uitdaging krijgen, namelijk Wim Nierman als gastschipper op de Knoet.

Protest
Terwijl de Knoet langs de startlijn omhoog kruipt ontstaat er bij de hoge boei een interessante case. Drie boten, waaronder wij moeten uitwijken voor de knoet (loef lij), maar hebben geen mogelijkheid doordat de laatste boot aan loef zijn schip niet tegen de startboei wil parkeren. Gezamenlijk drukken we de Knoet vroegtijdig over de startlijn. Het is nog niet gebeurd of Wim’s stem klinkt kordaat over het vlakke water. In zijn protest vallen de namen van Joli Coeur en Fram. Is de race nu al over?
43 seconden voor de start draaien wij achter de Atlantis langs. Rechts voor ons komen de Joli Coeur en de Knoet aan.

Estafette
Niet bepaald, want zoals gezegd zat de Atlantis nog boven ons. En een protest is soms net een estafette stokje, die geef je gewoon door aan de volgende. Maar of het zover zou komen moest nog maar blijken.

Vol gas
In een kort overleg besluiten we de spinaker te hijsen ondanks de handicap van de genua die we niet kunnen strijken of inrollen. Het trimmen lukt aardig, maar we liggen helemaal verkeerd in het veld. We proberen nog even onder de Joli Coeur door te sturen maar de wind is te zwak. Dan maar inhouden en er vol gas overheen. Vol gas is overigens 2,8 knopen.

De J'tjes vechten die avond hun eigen strijd waar wij wel even de dupe van zijn.

Nog nooit eerder
We sturen toch nog als achtste om de eerste boei, maar bij de tweede boei bouwt de achterstand op. Als we ons klaar maken voor het tweede downwind rak komen we Sander tegen die - ja u leest dit goed - Bert Piels aan boord heeft. Een unieke gebeurtenis die natuurlijk vastgelegd had moeten worden. Sander ligt fysiek achter ons, maar dat komt slechts omdat hij ons bijna een rondje ingehaald heeft. Als we na een kwartier bij de bovenboei zijn, doen we iets wat we nog nooit eerder hebben gedaan. We geven op.

We varen achter Sander en Bert(!) aan naar de finish.

Correct
We besluiten terug te varen naar de haven. We moeten nog een up- en downwind rak maar dat kost ons 40 minuten. Daarna nog naar de finish kost ook een kleine tien minuten. Met slechts nog 30 minuten voor een reglementaire finish houden we onszelf niet langer voor de gek. We varen achter Sander en Bert aan richting de finish. ‘Zullen we niks tegen het startschip zeggen’ grappen we even naar elkaar, maar correct als we zijn, geven we direct aan dat ze een DNF’je achter onze naam mogen zetten.

Bitter
In onze achteruitkijkspiegel zien we de Atlantis en de Gipsy ook richting de finish varen. Ook zij geven er de brui aan. Of denken ze dat ze al mogen finishen? Terug in de haven blijkt de helft niet gefinisht. Jammer dat het startschip niet anticipeerde, het kost ons de wedstrijd. Natuurlijk is er na al deze tegenslagen, achterstanden en uitdagingen ook een lichtpuntje. Hennie is namelijk jarig. Hij is jarig en besluit niet 30 man uit te nodigen op een BBQ in de achtertuin en bier te drinken tot de sterrenhemel zich vanzelf vermenigvuldigt, nee, hij gaat met ons mee. Dat is pas commitment. Zo zien we dat graag. Natuurlijk hebben we ergens tussen de A en C boei luidkeels voor hem gezongen en mag hij na de wedstrijd een toepasselijk cadeautje in ontvangst nemen: Schipperbitter. Want bitter was het!

Crew: Paul, Ben & Floris
Wind: 4-8 knopen (ZW)
Baan: 7
Finish: DNF

2 opmerkingen:

Rene zei

Prachtige tekst, bittere inhoud... Je moet er iets mee gaan doen met dat schrijven!

Floris zei

@rene: Ja ik weet alleen niet wat.