Elk jaar tijdens de Engelandtocht van de vereniging doet zich een mooie kans voor. Enkele concurrenten zijn dan weg en als de Spoom ook nog eens startschip is, lijkt niets in de weg te staan van een podiumplaats.
Zeiluren
Helaas betekent dat ook dat Ben er niet bij is. Ook dit jaar stapte hij aan boord van de Roxane voor de oversteek naar Engeland. Hierop werd gastschipper en vriend van het team Lodewijk ingevlogen en verruilde hij het helmhout van zijn Vega voor dat van onze Friendship. Samen met Paul, Hennie en ondergetekende had Team Fram de hoogst mogelijke combinatie van zeiluren in de kuip. En dat was nog een reden voor succes.
Crew
De taakverdeling werd over de WhatsApp doorgenomen. Lodewijk roer, Floris voordek, Hennie grootzeil, orgel en spi vouwen en Paul de lieren. Met de kleine uitzondering dat ik (Floris) de boot over de startlijn wilde sturen om de startprocedure te oefenen.
Start
De oefening krijgt glans als wij op volle vaart enkele seconden na het startsein de startlijn kruisen. Geen achterstand op het eerste rak is ook weleens fijn. En het briesje uit zuidwestelijke richting lijkt genoeg om de logheid van Fram te overwinnen.
Vrachtvaarder
Na de eerste boei gaat de spinaker op en nog voor de tweede boei liggen we vijfde. De spinaker gaat naar beneden en we sturen op naar de bovenboei. Het naderende vrachtschip hebben we vroegtijdig gespot, maar dat kan niet voorkomen dat we precies bij het oversteken van de vaargeul op ramkoers liggen. Er zat niets anders op dan achterlangs te gaan. En natuurlijk blijkt het dan ook een samengestelde vrachtvaarder van een kleine 200 meter te zijn, waardoor langzaam het zojuist ingehaalde veld weer aansluiting vindt.
Jongensboek
Door het wachten verliezen we tijd en onze goede positie, maar belangrijker nog, we verliezen hoogte. De boei kunnen we niet meer halen en op het laatste moment moeten we toch nog een slag maken. We verliezen vaart, liggen stil en zijn vrijwel stuurloos. Als dan schepen over bak aankomen lijkt het mooie jongensboek toch zo’n nare waargebeurde woensdagavondfilm te worden.
Hennie Huisman
Tussen de tweede en derde boei zakken we van de vijfde naar de 14e plek.
Alles lijkt verloren, maar zoals Hennie Huisman altijd zong ‘laten we ons niet kennen, en gaan gewoon maar door’. We zetten weer de spi op en proberen te redden wat er te redden valt.Lichtpuntjes
De rest van de race verloopt verre van vlekkeloos, maar het zijn vooral de positieve dingen die opvallen. Het experiment met gewichtstrim op het spi rak lijkt geslaagd als we een halve tot driekwart knoop winst boeken. Ook het laatste aandewindse rak gaat goed. We lopen lekker en houden de chocomel-drinkende dames in de J-80 achter ons. En dat met minder dan 7 knopen wind!
Tips
Enkele dagen na de wedstrijd stuurt de gastschipper zijn bevindingen en geeft ons tips. De meeste kennen we al maar het kan geen kwaad deze nog eens extra te benadrukken. Al was het maar om even het geheugen op te frissen. Deze waardevolle informatie ga ik natuurlijk niet aan de grote klok hangen. Hoewel ik jullie wel één tip kan geven; bind een puts aan je hekstoel en gooi deze direct na de start achter de boot in het water. ;-)
Crew: Paul, Hennie, Lodewijk & Floris
Wind: 6-9 knopen (ZW)
Baan: 11
Finish: 10e (van de 14)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten