Fram is terug in haar thuishaven. Van de zeven koude maanden op de wal - zonder mast, met schade - is niets meer te zien. Sterker nog, het schip zag er nog nooit zo mooi uit. Een hagelwitte sprayhood, een spiegelende buik, de naam grommend nabij de boeg, maar bovenal de schitterende mast. Helder aluminium, smetteloos en gaaf reikend naar de sterren, in bedwang gehouden door zeven sterke stagen.
Aan board gekomen vallen de details pas op. De gespierde zalingen drukken het hoofdwant naar buiten. De vallen en bedrading kruipen via mooi afgewerkte doppen, randen, sluitingen en openingen naar binnen. En de giek, de giek is zó mooi. Het is een wedstrijdgiek, maar het zal mij niet verbazen als dit een winnaarsgiek is. De snelheid straalt er vanaf. Modern, rondhoekig gevormd met robuuste katrollen voor de intern weggewerkte reeflijnen zweeft de giek waakzaam over het dek. Seizoen 2009 is begonnen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten