De beste race van het seizoen (maar ook de eerste)

Na een winter vol dure investeringen was afgelopen woensdag hét moment van de waarheid. Nu zouden we zien of de nieuwe schroef, het nieuwe grootzeil en de aangepaste genua het gewenste resultaat leveren.

De crew van de avond zullen we vaker terugzien deze zomer. Hennie en René zullen om de week aan boord stappen en hun best doen om Fram als eerste over de streep te zeilen. René zal daarbij af en toe met toastjes brie en de Chardonnay rond gaan.

Ready, set, go
Maar terug naar de wedstrijd. Een half uur voor de start was Fram eindelijk zeilklaar. De mast was gezet, de verstaging op spanning en de giek gemonteerd. De teamshirts kwamen uit de tas en het krakend nieuwe grootzeil uit de huik. We namen nog even de taken door; Ben is stuurman, Rene grootzeil, Hennie voorzeilen en Floris voordek, tactiek en mental coaching (dat laatste was niet echt nodig, maar anders lijkt het alsof ik helemaal niks doe aan boord).

Het nieuwe grootzeil stond als een plank. Hagelwit en een prachtig vleugelprofiel zonder kreukjes of overdreven bollingen. De schroef stond mooi in vaanstand en we liepen al direct lekker. De start was helemaal niet verkeerd. We gingen vooraan in het middenveld over de startlijn. Maar doordat we aan de hoge kant zaten en hard liepen haalden we veel schepen in. Dat was een nieuwe ervaring. Met alleen de Job en de Windrose nog voor ons verscheen er op de crew van Team Fram een voorzichtige grijns.

Stuurboord wijkt voor bakboord
De Job leken we in te halen, maar het volgende moment liep die weer uit. De Windrose liep hard maar moest sowieso nog een slag maken om bij de bovenwindse boei uit te komen. De bijgesneden genua 1 bewees zijn dienst. We liepen hoog en konden de boei makkelijk in een keer halen. Alles ging perfect, maar wacht eens, wie komt daar over bakboord aan? Godverdegodver, het is de Charine en we liggen op ramkoers.

De zeilregels schrijven dat ‘zeil over bakboord’ voorrang heeft op ‘zeil over stuurboord’. We anticiperen te laat en moeten een snelle overstag doen. Met drie boten in ons kielzog betekent dit een verlies van drie, misschien wel vier plaatsen. Maar een aanvaring is ook zo wat.

We liggen in een keer zevende. En inmiddels haakt ook de snelle klasse aan waardoor het niet duidelijk meer is hoeveelste we nu liggen. Het is een domme fout, maar eentje waarvan we hebben geleerd. Beter opletten en eerder anticiperen.

In de laatste meters voor de bovenwindse boei maak ik de spinaker klaar. We ronden de boei netjes en hijsen vrijwel direct de spi. Daar gaan we, vol voor de wind. De spinaker is net zo trots als wij zijn en steekt zijn borst vooruit. We maken weer wat goed en passeren onder andere de Charine.

Finish
De laatste twee rakken (upwind en downwind) herhalen we het trucje. Voor het eerst finishen we met nog een groot gedeelte van de vloot achter ons. We gaan als vijfde over de finish. Ongeacht de gecorrigeerde tijd besluiten we dat dit een goede race was, ‘zelfs als we laatste worden’ roep ik nog enthousiast. Zo erg is het natuurlijk niet maar de nieuwe handicap zorgt er helaas wel voor dat we 8e worden van de 14 deelnemers in onze klasse.

Crew: Ben, Hennie, Rene, Floris
Wind: 8 knopen
Baan: 3
Finish: 8e (van de 14)

This is Fram 2.0

De laatste wedstrijd van vorig seizoen was een voorzichtige kennismaking met het nieuwe Team Fram. Die wedstrijd (de Hooikistrace 2010) voeren we voor het eerst met spinaker. De extra vierkante meters zeildoek geven een nieuwe dimensie aan het wedstrijdzeilen, maar maken Fram bovenal een geduchte tegenstander in de avonden dat de wind zich vrijwel niet laat zien. Tel daar de investeringen en aanpassingen van afgelopen winter bij op en Fram is ineens een heuse cruiser racer geworden waar de concurrentie terecht voor mag vrezen.

Aanpassing één
Vorig jaar hebben we de Genua 1 vervangen. Of liever gezegd, toegevoegd aan het bestaande zeilplan. Een prachtige lap zeil, maar aan de wind niet goed trimbaar. Met als resultaat dat we niet hoog aan de wind konden lopen. Dit hebben we laten aanpassen. Een smal reepje is van het achterlijk gehaald, waardoor de schoothoek iets verder naar voren zit. Hierdoor kunnen we aan de wind het leioog helemaal naar voren zetten en toch de schoten goed aantrekken. Een kleine en kosteloze ingreep, maar essentieel voor de kruisrakken.

Aanpassing twee

De tweede aanpassing was niet kosteloos, maar wel noodzakelijk. Het multilog van Navman leek al anderhalf seizoen op hiërogliefen te staan. De cryptische tekens lieten ons in verwarring over de snelheid, diepte, afstand, accuspanning en watertemperatuur. Een bekend probleem helaas. Bij navraag bleek de fabriek ook nog eens failliet. Nogmaals ‘helaas’. Gelukkig heeft AdvanSea de garantie deels overgenomen. En maken zij nu instrumenten met dezelfde afmetingen, connectoren en transducers als Navman. Op de HISWA een mooie deal gemaakt waarbij we de kapotte Navman tegen een schappelijke prijs mochten inruilen voor een gloednieuwe AdvanSea Multi S400. Gelukkig heeft het display ruimte voor twee getallen voor de komma - essentieel als je boven de negen knopen vaart!

Aanpassing drie
Ook de derde aanpassing was niet overbodig. Het grootzeil hing erbij als een oude dame: rimpelig, broos en uitgezakt. Zelfs een ‘facelift’ met de onderlijkstrekker en de val kon niet verhullen dat dit zeil toe was aan een tweede leven als zitzak. En toen ik vorig jaar tijdens het opbergen plotseling het achterlijk in mijn handen hield, was het duidelijk dat de post ‘onvoorziene kosten’ zojuist de naam ‘nieuw grootzeil’ had gekregen.

Aanpassing vier
De vierde aanpassing is misschien wel de meest dure aanpassing én de meest onnodige. Je gebruikt het hele ding niet tijdens de wedstrijden en toch is het een absolute must voor elke wedstrijdboot: De klapschroef. Of, in ons geval, de vaanstandschroef.
Scheelt algauw een halve tot een hele knoop in snelheid. En dat is het verschil tussen leuk meedoen of een wedstrijd winnen.

Aanpassing vijf
Met bovengenoemde aanpassingen is de boot een waar wedstrijdschip geworden, dat zich op papier moet kunnen mengen in de strijd om een podiumplaats. De volgende stap is het interieur eruit slopen en een kantelkiel aanmeten. Maar ook ons fanatisme (en portemonnee) kent zijn grenzen.

Waar het komend jaar vooral om draait is onze crew. Met de aanwinst van vorig jaar (Hennie, red.) en het debuterende talent Violet, zijn de wedstrijdambities niet alleen terug te vinden in ons schip, maar ook in onze mensen. En dat is goed ook, want de spinaker verlangt meer kennis en bedrevenheid van het team. Daarom zullen ouwe rotten als Poulissen, Cornelissen sr., Agterberg en Ruis ook komend seizoen onderdeel uitmaken van de crew. En zal daarnaast een aantal nieuwe gezichten hun debuut maken op het Gooimeer. Klinkende namen als Beekman, Schippers, De Groot, Van de Beemt en De Wit zouden zomaar onderdeel kunnen worden van het winnende Team Fram!

- Team Fram-